بسمه تعالی

در جهانبینی های الهی مثل اسلام رابطه انسان با خدا رابطه ای فراگیراست که سراسر زندگی را در بر می گیرد .
در اسلام این رابطه پر رنگ تر است به صورتی که «هدف ازخلقت انسان فقط بندگی است»
خدا برای ارایه برنامه های بندگی؛ پیامبرانی میفرستد و آنان را در کنار آموزش روشهای بندگی ،الگویی عینی و برای دستورات آنان ارزشی در حد دستورات خود قرار میدهد.
پیامبر هدیه الهی است؛از ابتدای خلقت همراه بشر بوده و«تمام حرفهایش وحی الهیست، نه از روی هوای نفس»
با ختم نبوت در پیامبر اسلام این مسئولیت به دوش امامان معصومیست که در سیر رشد تفکر بشر باید جدایی از وحی را تجربه کنند.
با شروع دوران غیبت مردم باید بدستورامام، رهبری عده ای را بپذیرند که معصوم نیستند.
هرچند این روند در دوران غیبت صغری با تعیین خود امام صورت گرفته ولی در ادامه در غیبت کبری این کشف (نه انتخاب) با معیار های که امام معصوم میدهد به عهده مکلفین است.
با بیان اینکه هدف از خلقت فقط بندگی است پس در بدو ورود هر شخصی به دایره مکلفین اولین کاری که او می کند باید دنبال کسی باشد که لیاقت جانشینی امام معصوم را داشته باشد واو رهبری خود را دراین نظام الهی به او بسپارد.

مختصری در مورد شرایط مرجع تقلید
...

پیروی و رجوع به هر کار شناسی در مسایل تخصصی تحت هر عنوانی که باشد امری منطقی و عقلانسیت؛ هر چند عنوانی مثل تقلید داشته باشد که خود، ارزش بحث جداگانه را دارد
کسی که مرجع تقلید میخواهد انتخاب کند باید شرایطی که امام در نظر داشتند را در نظر داشته باشد که این موارد به صورت خلاصه درابتدای رساله هر مرجع تقلیدی دیده میشود
1. اول توانایی علمی در اسخراج احکام الهی از سنت و سیره معصومین
2. داناتر از دیگران و تواناتر از دیگران در عصر خود باشد
3. عدالت و سلامت نفسانی در ترک گناهان و امور ناپسند
خب تشخیص این امور مخصوصا قسمت اول یعنی علمیت کار چه کسی است
راههای آن نیز در صفحات اول هر رساله ای یافت می شود.

سه راه برای انتخاب مرجع تقلید

1. خود مکلف توانایی داشته باشد (که این گزینه در مورد عموم صدق نمی کند)
2. دو نفر عالم عادل به اعلم بودن او گواهی دهند به شرطی که دو نفر عالم عادل دیگر با آن مخالفت نکنند (منظور از عالم ،مجتهد است که خود حداقل درک فقهی را دارد )
3. شهرت بین اهل علم (همان علما فقه) داشته باشد.

مشکلاتی که امروز در میان عموم مردم مسلمان در امر انتخاب مرجع دیده میشود:

الف. از هر روحانی ساده ای که می بینند میپرسند شما چه کسی را معرفی می کنید(شاید او مجتهد و عالم نباشد) می توان مثلا پرسید کدام یک از علما فلانی را معرفی میکند.

ب. میگویند از فلانی تقلید می کنیم چون مسایل را ساده می گیرد (در حالی که ملاک انتخاب اعلم بودن است. نا گفته نماند این نحوه انتخاب در یک صورت درست است و آن هم این که مراجع موجود همه با هم در یک سطح باشند ومساوی هم که در این صورت مکلف حق انتخاب دارد در صورتی که سابقه تقلید از مرجع تقلید زنده ای را قبل از این نداشته باشد)

ج. یا این که فقط به جنبه علمیت یا تقوی به صورت جداگانه توجه میکنند در حالیکه هر دو با هم و در یک زمان ملاک است.

و ...
در پایان
امیدورام اعمالتان قبول باشد.

والسلام

به نقل از وبلاگ کوچه